Bevrijdingsdag

Wij vieren op 5 Mei bevrijdingsdag en ik kan mij nog goed aan de tijd herinneren dat wij uitkeken naar die dag. Dit is een relaas van de laatste oorlogsmaandmaand .Op een van de laatste Augustusdagen ging mijn vader s’avonds op de fiets naar kennissen in Bleierheide. Op de terugweg vertrok hij daar om kwart voor elf want om elf uur was spertijd en moest iedereen van de straat af zijn, Als hij alleen fietste zette hij altijd zijn hoorapparaat af om de batterijen te sparen . Achter op zijn fiets was ook een bordje met S H [slechthorend] gemonteerd want  zonder hoorapparaat was hij stokdoof. Hij reed Chevremont binnen, waar wij woonden, en zag een controlepost van vier landwachters [ gewapende in zwarte uniformen gestoken NSBers] die iets tegen hem riepen in het voorbij fietsen. Omdat mijn vader er twee van herkende als dorpsgenoten stak hij de hand op als groet en fietste verder. Na enkele tientallen meters dacht hij een vrouw te zien struikelen en vallen maar de tijd drong het was haast elf uur. Op tijd thuis gekomen zette hij de fiets binnen en ging naar boven. Hij was net binnen toen er beneden op de deur werd gebonsd en geroepen. Mijn moeder kijkt in het raam en ziet de landwachters beneden staan, ze moeste mijn vader hebben maar God zij dank was mijn moeder brutaal genoeg om hard te roepen dat ze maar  s’morgens  moesten terugkomen. Door al die herrie waren nog diverse ramen opengegaan en door al die toeschouwers overdonderd dropen ze af.
De volgende morgen al direct toen de winkel open ging kwam een SA man [Sturm Abteilung] in vol ornaat binnen. Mijn moeder was beneden en schrok zich een hoedje maar hij stelde haar gerust, hij wilde alleen een relaas wat er de vorige avond gebeurt was. Waarom er geschoten was en waarom mijn vader niet gestopt was. Op mijn moeders reactie dat zij niks wist van een schietpartij en dat de landwachters toch moesten weten dat haar man doof was en dat hij ook nog het SH plaatje op de fiets had. Daar op wilde hij de fiets zien of het SH plaatje er op zat.
Wat was er n.l. gebeurt, de landwachters hadden zijn vrouw aangeschoten, dat was die struikelerei die mijn vader gezien had. En mijn moeder moest zich geen zorgen maken, hij regelde alles ook met de onfortuinlijke schutters. Die zouden ons niet meer lastig vallen. Ze hebben wel nog enkele dagen rond ons huis gepatrouilleerd of ze ons ergens op konden betrappen. Maar na een paar weken zijn zij vertrokken naar de Heimat en wij de kelder in want toen werd het frontgebied.
Eind September zijn we met nog 30000 andere Kerkradenaren vertrokken richting de Amerikaanse linies waarbij we de laatste 4/5 km onder granaatvuur gelopen hebben en er nog een aantal slachtoffers gevallen zijn.