Watersnoodramp 1953

Het is Zaterdagavond 31 Januari 1953. De wind joelt om het huis en het regent pijpestelen. De radio heeft een Noord-wester storm gemeld met een extra melding voor de kustprovincies in verband met springtij. Maar dit is voor ons diep in het Zuiden niet zo belangrijk, Tenslotte hebben wij een strand van 200 KM, wie doet je wat.
De volgende morgen is de wind afgenomen, maar het waait toch nog stevig. Hilversum meldt dat een dijk is door gebroken en een polder op Schouwen Duiveland onder water staat. Er zijn 10 mensen  verdronken en een deel koeien en varkens hebben het niet overleefd. Is het toch schijnbaar ernstiger dan wij gisteren nog dachten. Na de kerk ga ik bij de buren aan een kop koffie drinken. Daar is ook meestal wat te kaarten en zo kun je de Zondag morgen om krijgen. Behalve vandaag, vandaag zit iedereen om de radio gespannen te luisteren. Volgens het nieuws is zich een ramp aan het voltrekken in Zeeland. Er zijn meerdere dijk doorbraken aan het licht gekomen. Zeeland en de Zuid-Hollandse eilanden zijn overstroomd. Het stuwende water is al op weg naar Rotterdam en Breda. Met het uur stijgen de aantallen verdronken mensen. Enorme aantallen verdronken koeien, paarden en varkens spoelen aan. Er is sprake van een nationale ramp. Duizenden mensen worden van daken geplukt, uit bomen gehaald, uit woningen bevrijdt. Marinevliegtuigen doorkruisen het rampgebied op zoek naar overlevenden.
De volgende dagen hoor ik steeds via de radio burgemeesters die onderling gegevens uitwisselen over personen, mensen die gered zijn maar waar niemand weet waar ze zijn. De radio en de krant op Maandag is de enige nieuwsgaring die wij hebben. Tegen het einde van de week wordt een film in de bioscoop vertoond met beelden uit het rampgebied.
De  ramp kost aan meer dan 1800 mensen het leven. Tienduizenden stuks vee verdrinken en de schade aan huizen is enorm.
Dit is een kort verslag van een ramp die zich 65 jaar geleden voltrok.